30 Οκτωβρίου 2014
Castilla-La Mancha: μια οινική κρίση που εξηγείται από την αποσύνδεση μεταξύ της προσφοράς και της ζήτησης
Το καλοκαίρι που πέρασε, η κυβέρνηση και οι εκπρόσωποι της βιομηχανίας οίνου της Ισπανίας ανακοίνωσαν ένα δραστικό μέτρο
για τη μείωση των αποθεμάτων οίνου που συγκεντρώθηκαν στην Ιβηρική χερσόνησο με τη μέθοδο της βιομηχανικής απόσταξης 4 εκατομμυρίων εκατόλιτρων οίνων χωρίς γεωγραφική ένδειξη (χωρίς επιδοτήσεις). Αυτή η διάταξη τελικά ανεστάλη τον Σεπτέμβριο, αφού τα εμπλεκόμενα μέρη θεώρησαν ότι τα πλεονάσματα αυτά θα μπορούσαν πλέον να απορροφηθούν από την αγορά. Η ανάπτυξη των εξαγωγών και η ανακοίνωση για το 2014 μιας κανονικής συγκομιδής εξηγούν αυτή την αντιστροφή, όπως και οι πρόσφατες δηλώσεις μειωμένων αποθεμάτων στην Castilla-La Mancha. Αυτή η επαρχία ήταν πράγματι η πρώτη που αντιμετώπισε ένα σχέδιο μείωσης των αποθεμάτων, αφού τα ευρωπαϊκά προγράμματα εκρίζωσης και αναδιάρθρωσης δεν έχουν επιλύσει το ζήτημα της διαρθρωτικής υπερπαραγωγής. Αυτό αποδεικνύεται από την πτώση της τιμής των οίνων που παράγονται στην Castilla-La Mancha, αφού η παραγωγή σχεδόν τριπλασιάστηκε μεταξύ 2011 και 2013.
Με εξαίρεση τα κρασιά ονομασίας προέλευσης (που οι μέσες τιμές τους είναι σε γενικές γραμμές σταθερές τα τελευταία χρόνια), η μείωση των τιμών συσχετίζεται με τις εξαγωγικές επιδόσεις των τοπικών επιχειρήσεων. Η πτώση των τιμών συνοδεύει την ανάπτυξη των εξαγωγών, ενώ η αύξηση των τιμών οδηγεί σε γρήγορη μείωση των εξαγωγών, όπως εξήγησε ο Rafael del Rey (ισπανικό Παρατηρητήριο Αγοράς Οίνου, OeMV) σε παρουσίασή του στις αρχές Οκτωβρίου στην πόλη Alcazar de San Juan.
Επιβεβαιώνοντας τη στενή σχέση μεταξύ της προσφοράς και της ζήτησης, τα ευρήματα αυτά δεν προκαλούν έκπληξη, αλλά είναι ακόμα αναλογικότερα για το μεγαλύτερο μέρος των χύμα οίνων παρά για άλλα προϊόντα (γλεύκη, ξύδι ...). Οι εξαγωγές της Castilla-La Mancha κυριαρχούνται από το χύμα, που αντιπροσωπεύει το 69% των εξαγωγών που αποστέλλονται από την επαρχία στο κινητό έτος που λήγει τον Ιούνιο του 2014. Για το υπόλοιπο της Ισπανίας, το χύμα αντιπροσώπευε το 24% του όγκου που εξήχθη από τη βιομηχανία, τα εμφιαλωμένα κρασιά αντιπροσωπεύουν το 57% (σε φιάλες αντιπροσωπεύει το 15% των όγκων η Castilla-La Mancha). Αυτό εξηγεί γιατί η μέση τιμή του εξαγόμενου οίνου από την υπόλοιπη Ισπανία, είναι τρεις φορές υψηλότερη από εκείνη της Castilla-La Mancha.
Για τον Rafael del Rey, μόνο η σταθερότητα των τιμών των κρασιών και των σταφυλιών θα επιτρέψει στους οινοποιούς της Castilla-La Mancha να επιλύσουν την κρίση που κλονίζει το κρασί. Για να επιτευχθεί αυτό, ο εμπειρογνώμονας πιστεύει ότι «θα πρέπει να εξισορροπήσουμε τις ποσότητες που παράγονται με τις ανάγκες της αγοράς χωρίς να εξαντλούνται τα αποθέματα (ωθεί τις τιμές στη στρατόσφαιρα) ή να υπεραποθεματοποιούνται (γεγονός που αποτρέπει τα κρασιά να πωλούνται). "Γι 'αυτόν, το να παράγονται οι αναγκαίες ποσότητες είναι δυνατόν να γίνει, γνωρίζοντας περισσότερα για τα αποθέματα και τις αγορές, ενώ οφείλουμε να μειώνουμε τις αποδόσεις, με πράσινη συγκομιδή ... Ο οικονομολόγος επίσης ενθαρρύνει τους παραγωγούς να αναπτύξουν τα ποικιλιακά κρασιά, καλύτερα αμειβόμενα και περισσότερο εύκολο να πουληθούν. Αυτή η συμβουλή είχε ήδη δοθεί νωρίτερα αυτό το χρόνο σε μια έκθεση της Rabobank, η οποία πίστευε ότι η ισπανική βιομηχανία είχε να επιλέξει μεταξύ "της αύξησης της παραγωγής της από διεθνείς ποικιλίες (Cabernet Sauvignon, Merlot ...) ή να οικοδόμησει μια ζήτηση για τις εξαγωγές από τις παραδοσιακές ποικιλίες σταφυλιών (όπως την Tempranillo, που σήμερα είναι καλύτερα τοποθετημένη).
